Op zaterdag 18 maart vertrokken Julie, Katarina ,mevr. Goetschalkx en mevr. Steynen vanuit Schiphol voor 2 weken naar Aruba. Op dit eiland deden Julie en Katarina stage in Flora, een bloemen-, planten-, tuin-, en decoratiezaak. De leerkrachten gingen in de eerste plaats mee als begeleider van en ondersteuning voor de leerlingen. Maar ze moesten ook extra stageplaatsen en accommodaties zoeken zodat ook de komende jaren leerlingen van onze school hier stage kunnen lopen. Daarnaast gingen de leerkrachten ook op prospectie in opdracht van de scholengemeenschap OZCS i.v.m. mogelijke jobshadowing in verschillende scholen. Hiervoor moesten er scholen bezocht worden en werd er van de leerkrachten verwacht dat ze uitzochten welke culturele activiteiten zeker aan te raden zijn op dit eiland.
Onze vlucht duurde 10 uur. We waren dan ook erg blij toen we terug vaste grond onder onze voeten voelden. We werden op de luchthaven opgewacht door Mohamed, Belg en zorgcoördinator van het Schakelcollege. Een school die we in opdracht van onze scholengemeenschap OZCS ook bezocht hebben. Deze man heeft ervoor gezorgd dat we het leven op Aruba sneller en gemakkelijker leerden kennen. Met al onze vragen en bezorgdheden konden we steeds bij hem terecht.
Toen we echter op de accommodatie van de leerlingen aankwamen, zagen we dat deze in zeer verouderde en onhygiënische toestand bevond. De leerlingen hebben dan ook 1 nacht bij de leerkrachten geslapen zodat wij op zoek konden gaan naar een beter accommodatie voor hen.
Op maandag brachten we een eerste bezoek aan de stagewinkel en hadden we een ontmoeting met Annemiek, de stagementor. Afspraken werden gemaakt en de leerlingen kregen hun uniform. De volgende dag begon hun stage. Al vanaf het eerste moment waren de leerlingen erg enthousiast over het takenpakket dat ze kregen en de vriendelijkheid van de collega’s. Na 2 dagen te voet heen en terug naar de stageplek te gaan, kregen ze al een lift aangeboden door een werknemer. In Aruba is het immers heel vreemd dat je zelfs voor erg korte afstanden te voet gaat. Voor alles nemen ze hier de auto. Er zijn op dit eiland dan ook meer auto’s dan inwoners.
De eerste week was het voor zowel de leerlingen als de leerkrachten wennen aan het leven op een eiland in een warm klimaat met eerst 5 en daarna 6 uur tijdverschil met België. We leerden ons aan te passen aan de warmte en het tijdverschil, leerden de lokale winkels kennen, vonden uiteindelijk de leukste stranden en eetgelegenheden, bezochten heel wat scholen en bezienswaardigheden en beoefende de lokale sport: Beach tennis.
We zagen Katarina en Julie elke dag groeien in zelfredzaamheid en durf: van lokale specialiteiten proeven, pega pegas (hagedissen) als extra logee in hun appartement verdragen, zelf eten maken en naar lokale winkels gaan tot een lesje beach tennis volhouden. Julie en Katarina deden het allemaal. De eerste week met nog heel wat ondersteuning van de leerkrachten, maar de tweede week konden ze prima hun plan trekken in alle omstandigheden.
Ook op hun werkplek verliep alles zeer vlot. De leerlingen waren leergierig en hun mentor gaf hen veel vrijheid om hun kennis over etaleren te laten zien in verschillende hoekjes van de winkel. Zowel leerlingen als stagementoren vonden het een aangename samenwerking.
Wanneer de leerlingen op stage waren of genoten van een vrije dag, trokken wij erop uit om in winkels, bedrijven of scholen binnen te stappen om nieuwe stageplekken te zoeken. Zo kunnen volgend jaar toch al een aantal leerlingen van secretariaat, visual, logistiek en multimedia een stageplek krijgen op dit eiland. In de scholen die we bezochten konden we lessen Nederlands, geschiedenis, godsdienst en zelfs Papiamento volgen. Daarnaast hadden we ook steeds een gesprek met de directie en de pedagogische begeleiders. Ook zochten we naar betaalbare accommodaties voor leerlingen en leerkrachten en bezochten we heel wat bezienswaardigheden.
Uiteraard hebben we ook een aantal bezienswaardigheden of culturele uitstappen samen met de leerlingen gedaan. We hebben Oranjestad en het Aloë Vera museum bezocht, zijn lokaal met hen gaan eten, bezochten stranden en zijn naar een musical gaan kijken van Colegio Arubano; een school waar we al een jaar aan eTwinning mee doen met onze leerlingen van het 1ste middelbaar. Het was een leerrijke ervaring om deze school, de leerlingen en de leerkrachten eindelijk in het echt te ontmoeten.
Na 2 weken van intensieve indrukken is het tijd om terug naar huis te gaan. We hebben veel gezien, beleefd, geleerd, ontdekt en verschillende contacten gelegd die we eenmaal terug in België zeker goed zullen onderhouden zodat ook andere leerlingen en leerkrachten deze fantastische ervaring kunnen beleven.
Masha danki Sint-Cordula voor deze onvergetelijke ervaring.