Door Marc-Anthony Surmont
Ik kwam 24 april aan in Valencia en heb daar de trein gepakt naar Alzira. Er was een rij voor een ticketje te kopen bij het station en mijn trein kwam er bijna aan, maar gelukkig heb ik de trein net gehaald. Toen ik in Alzira aankwam, kreeg ik de sleutels van de flat en kwam ik erachter dat ik de flat met 3 meisjes moest delen. Ze ontvingen me met open armen en zijn best vriendelijk, want toen ik zondag aankwam, waren alle winkels gesloten en had ik natuurlijk geen eten en boden ze mij spontaan iets aan. Ik werd ook ziek en heb al de hele week een hoest, maar ik voel me wel gewoon goed.
Er is een Erasmus-WhatsApp groep van allemaal mensen in Alzira: studenten, maar ook vrijwilligers en daar kreeg ik toegang toe. Maandag was het een feestdag in de streek van Valencia en vroegen ze in de deze groep of we naar het strand wilden gaan en ik dacht waarom niet? Dus ik ben met hen meegegaan en heb daar veel collega’s ontmoet die toevallig ook in Idea bij mij werkten en dus ook de persoon die mij de taken zou geven op werk. Iedereen was zeer vriendelijk en ik voelde me al snel op mijn gemak bij iedereen, maar ik had mij niet goed ingesmeerd en was een beetje verbrand.
Mijn eerste werkdag was best leuk en ik voelde me al snel deel van het team, want iedereen die aan hetzelfde project moest werken kreeg dezelfde verantwoordelijkheden en dit vond ik best speciaal aangezien ze nog niet echt wisten wat ik kon. Ik heb uiteindelijk aan een campagne gewerkt voor een persoon in Idea die een Europese award wou winnen. De post is goed gelukt en ik ben er trots op. Ik vond het leuk om te zien hoe ze werken in Idea en iedereen is zeer sociaal en vriendelijk. Ik vond het ook interessant om het verschil te zien tegenover Belgie waar werk prioriteit is en hier er meer een balans is tussen werk en genieten van het leven. Ik heb ook wat moeten leren koken dus dat was zeker handig om te leren. Ik ben ook in het weekend naar een house party gegaan van een collega en heb veel mensen ontmoet. Best gek hoe snel en hoe veel mensen je kan ontmoeten op een week en bij wie je je ook snel bij op gemak voelt. Het was een zeer geslaagde en leuke eerste week die zeer snel voorbijging.
De tweede week begon niet zo goed: ik was nog steeds ziek, maar specifiek maandag was het het ergste. Ik was zo hard aan het hoesten dat ze me naar huis hadden gestuurd om te rusten. De volgende dagen was ik ook nog ziek maar ben ik wel gewoon komen werken. Ik heb mogen werken aan het dissemination plan voor een bedrijf en net zoals met de vorige opdrachten vond ik dat ze me een grote verantwoordelijkheid gaven want normaal is dit een job voor iemand anders in een hogere functie. Ik moest er ook een bundel van 130 pagina’s voor lezen om het daadwerkelijk te begrijpen, maar ik heb wel een goed startersbundel gemaakt waar ze zeker mee voort konden werken. Ze zeiden toch dat ik het goed had gedaan.
We zijn elke middag naar het cafetaria geweest om een broodje met ei te eten en dat was zeer lekker! Deze twee weken had ik zeker het moeilijk soms met eten maken, omdat ik vooral het meeste nog moest leren, maar uiteindelijk is dit nog wel gelukt. Ik ben ook weer een dag met de collega’s naar het strand gegaan dat van “Cullera” en ik heb me weer verbrand… we hebben dus duidelijk niet van onze fouten geleerd. Vrijdag had ik mijn laatste werkdag en heb ik afscheid genomen van iedereen behalve diegenen die ik in de avond nog ging zien voor een laatste feestje. Ik vond het eerlijk gezegd wel een beetje verdrietig om afscheid te moeten nemen, want ik was het leven daar al gewoon geworden ook al was ik er maar kort. Het waren allemaal echt leuke mensen en het ik vond een erg dat ik hen waarschijnlijk nooit meer zou zien. Diezelfde avond heb ik een feestje gehad met paar collega’s en dat was zeer leuk. Ik heb patatas bravas gegeten omdat ik veel honger had en ik niet op lege maag ging drinken. Aan het einde van het feestje heb ik aan iedereen dag gezegd. Ze zeiden dat ze me allemaal gingen missen en vonden het niet leuk dat mijn stage zo kort was, want de meesten die daar stage deden was via Erasmus voor een paar maanden.
De dag erna heb ik afscheid genomen van mijn flatmates en ben ik naar België gegaan. Mijn koffer is achtergebleven in Duitsland dus dat was niet zo leuk. Toen ik in België aankwam, was het beetje raar: het was alsof ik nooit was weggeweest, maar ook weer wel. Toen ik thuiskwam, heb ik mijn familie geknuffeld want ik had iedereen toch wel gemist. Ik ben zeer dankbaar voor deze stage en ervaring, want ik heb veel verschillende mensen ontmoet met verschillende culturen en het was leuk om hun perspectief te zien. Ik heb ook nieuwe dingen op het werk geleerd waar ik ook dankbaar voor ben! Dit was ongeveer mijn avontuur 🙂
