Door Katrien Geers
Op 25 november ben ik voor 2 weken naar Malta getrokken om een groep leerlingen te begeleiden op hun buitenlandse stage. Het was een fantastische ervaring. Tot mijn takenpakket behoorde in de eerste plaats het bezoeken van de studenten op hun stageplaats. Ik heb elke stagiair 3 à 4 keren bezocht.
Yousri, een leerling van 6 Handel van onze school, had een heel interessante stageplaats in de bibliotheek van MCAST, onze partnerschool. Hij werd heel goed begeleid en opgevolgd. Zo kreeg hij er een uitgebreide uitleg over het klasseren van boeken en naslagwerken. Dit systeem wordt overal gebruikt, dus Yousri zal vanaf nu in elke bib in het binnen- en buitenland zijn weg vinden. Daarnaast was er een ruim en afwisselend takenpakket voorzien: hij moest zelfs de studenten in de leeszaal stilhouden en dat deed hij voortreffelijk! Bovendien communiceerde hij vlot met zijn collega’s. Ik ging ook op stagebezoek bij enkele leerlingen die niet op onze school zitten. ErasDu groepeert immers een aantal leerlingen van verschillende scholen per bestemming en stuurt een Vlaamse begeleider mee.
Eliz deed stage bij het Child Care Center van MCAST. Deze school heeft haar eigen crèche voor leerkrachten en studenten. Hoewel ik het zelf een heel leuke stageplaats vond, kon Eliz er helemaal niet aarden. Ze was heel ontevreden en wilde niet meer op stage gaan. Het heeft me veel moeite gekost om haar ervan te overtuigen dat ze zelf ook wat meer initiatief moest nemen en zich best wat opener opstelde.
Bente werkte in een winkel, LC Waikiki, die vergelijkbaar is met een kleine H&M. Ook zij was heel ontgoocheld, omdat ze hoofdzakelijk kleren moest opvouwen. Dit is natuurlijk eigen aan dit soort winkel. Gelukkig werkte zij samen met een andere student die ook op Erasmus was. Verder heb ik de studenten ook aangemoedigd en begeleid om activiteiten in de stad te ondernemen. Het was leerrijk voor hen om in aanraking te komen met het rijke, culturele leven van Malta. Er is een culinaire wereld opengegaan voor hen die verder reikt dan Mc Donalds… We hebben niet alleen de huidige hoofdstad Valletta bezocht, maar ook de oude hoofdstad Mdina, het pittoreske vissersdorpje Marsaxlock en het eiland Gozo.
Zelf heb ik ook een college gevolgd over het maken van referentielijsten voor toekomstige researchers. Dit was erg interessant, maar natuurlijk kreeg ik een voorbeeldig klasje te zien. Ik had een fijn gesprek met de professor over het veranderde gedrag van de studenten na de Covidperiode. Het is op Malta niet anders dan bij ons. We vechten allemaal tegen dezelfde demonen. Vervolgens heb ik ook een les gevolgd bij level 4, te vergelijken met onze derde graad BSO. Dit was een heel grote klasgroep met verschillende nationaliteiten, andere dan bij ons, elk met hun eigenheden. Verder zag ik dezelfde streken, fratsen, moeilijkheden,… als diegene waar wij mee worstelen. Ik kan alleen maar concluderen dat andere scholen dezelfde hindernissen ondervinden en dat wij goed bezig zijn!
Dit project is een mooie gelegenheid om praktijkervaring op te doen qua talen, professionele vaardigheden en om je blik op de wereld te verruimen. De leerlingen komen zichzelf tegen op moeilijke momenten, maar zullen onthouden hoe ze daarmee omgingen en die ervaringen meenemen voor de rest van hun leven.
Was het dan allemaal rozengeur en maneschijn? Helemaal niet. Ik heb in het begin 3 dagen zonder elektriciteit gezeten door de bliksem en regen. Geen koelkast, geen kookvuur en vooral … geen warm water. Ik moest als een zwerfkat op zoek naar een restaurant dat open was in dit noodweer, anders had ik geen eten. Ik heb uren op bussen gewacht. Er rijden er talloze, maar nooit de goeie. Links rijden was geen optie voor mij. Ik heb kennis gemaakt met de Public Health Care van Malta: 6 uren wachten op een plastieken stoeltje zonder uiteindelijk een dokter te zien. We hebben het opgegeven. En last but not least, mijn eigen onhandigheid met Google Maps… Maar ik kan er nu om lachen en ik herinner me alleen de leuke dingen.